Le Puy en Velay - La Brugere. 44 km
Blijf op de hoogte en volg Marry, Sjaak en Jan
17 September 2019 | Frankrijk, La Brugère
Le Puy en Velay – La Brugere. 44 km
Maandag 16 september,
Onze kamping lag midden in het centrum van de stad, pal naast een enorme hoge rots, de St Michel d’Aiguilhe (een rotskegel met er bovenop een kapel gebouwd). Ietsje verder is nog zo’n rotskegel met bovenop een gigantisch roze Mariabeeld. Alle wegen naar Santiago lopen via Le Puy, en dat is ook te merken aan de vele “pelgrims”die hier rond lopen. Er wacht ons vandaag weer veel klimwerk, dus maar weer op tijd vertrekken. De weg gaar eerst geleidelijk omhoog via een oude spoorlijn, compleet met tunnels (gelukkig zijn ze verlicht, maar toch is onze fietslamp nodig in deze donkere tunnels tot wel 1km lengte ). Vlak na de stad komen we een grote groep langlaufers tegen die zo in gesprek waren (theekransje) dat ze onze fietsbellen niet hoorden en pas na een noodkreet van Sjaak ging de groep uiteen. De rit werd steeds steiler. Het restaurant waar we wilden lunchen was redelijk vol en de eigenaar was zowel kok als bediening, of wij wilden wachten! Nee dus, dat gaat te lang duren vinden wij. Dan maar het meegebrachte eten opmaken. Ons einddoel is weer een camping, maar nu met restaurant en dat zien wij wel zitten. Er is zelfs een zwembad, wat wil je nog meer met deze hoge zomerse temperaturen.
Maandag 16 september,
Onze kamping lag midden in het centrum van de stad, pal naast een enorme hoge rots, de St Michel d’Aiguilhe (een rotskegel met er bovenop een kapel gebouwd). Ietsje verder is nog zo’n rotskegel met bovenop een gigantisch roze Mariabeeld. Alle wegen naar Santiago lopen via Le Puy, en dat is ook te merken aan de vele “pelgrims”die hier rond lopen. Er wacht ons vandaag weer veel klimwerk, dus maar weer op tijd vertrekken. De weg gaar eerst geleidelijk omhoog via een oude spoorlijn, compleet met tunnels (gelukkig zijn ze verlicht, maar toch is onze fietslamp nodig in deze donkere tunnels tot wel 1km lengte ). Vlak na de stad komen we een grote groep langlaufers tegen die zo in gesprek waren (theekransje) dat ze onze fietsbellen niet hoorden en pas na een noodkreet van Sjaak ging de groep uiteen. De rit werd steeds steiler. Het restaurant waar we wilden lunchen was redelijk vol en de eigenaar was zowel kok als bediening, of wij wilden wachten! Nee dus, dat gaat te lang duren vinden wij. Dan maar het meegebrachte eten opmaken. Ons einddoel is weer een camping, maar nu met restaurant en dat zien wij wel zitten. Er is zelfs een zwembad, wat wil je nog meer met deze hoge zomerse temperaturen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
